Objawy ze strony OUN, albo widoczne objawy upośledzenia przepływu krwi (na przykład sinica, albo ogólna bladość powłok skórnych), to także bezwzględne przesłanki do przerwania testu. Podobnie rzecz ma się w przypadku gdy badany ma utrwalony częstoskurcz komorowy, dławicę piersiową, lub gdy jego ciśnienie skurczowe spada mimo wzrastającego obciążenia. Test przerywa się również, wówczas gdy poprosi o to badany, nie można zapomnieć, że to on najlepiej zna swój organizm i granice jego wydolności. Gdy ciśnienie skurczowe spada poniżej 10 mm słupa rtęci,do wartości spoczynkowej, a badany nie wykazuje objawów niedokrwienia serca, to to testujący decyduje czy kontynuować czy przerwać badanie. Względnym wskazaniem do przerwania badania są arytmie, poza częstoskurczem nadkomorowym, objawy ze strony układu oddechowego (takie jak: świsty, duszność), zmęczenie, problemy związane z motoryką, ciśnienie rozkurczowe powyżej 115mmHg, ciśnienie skurczowe powyżej 250 mmHg.
Zakończenie testu wysiłkowego
Nie można zapominać, że nagłe przerwanie intensywnego wysiłku fizycznego, może skutkować nagłymi i niebezpiecznymi zmianami hemodynamicznymi. Dlatego przyjęło się, że w fazie kończenia badania (faza powrotu parametrów badanego do stanu początkowego) przez kilkadziesiąt sekund redukuje się obciążenie (wolny marsz). W tym czasie ciśnienie krwi i tętno powinny ulec normalizacji. Po ustąpieniu obciążenia, warto przez jakiś czas monitorować stan badanego, aby upewnić się że jest bezpieczny. Jako wyznacznik przyjmuje się ciśnienie, tętno oraz powrót ST. Warto zwracać szczególną uwagę na 12 odprowadzenie EKG. Poleca się także zmierzenie ciśnienia bezpośrednio po zakończeniu testu i gdy pacjent odpocznie kilka minut.
Ocena wydolności fizycznej
Wydolność fizyczną najczęściej podaje się w MET. MET, to tak zwany równoważnik metaboliczny, używa się go do oceny stopnia intensywności wysiłku fizycznego. Za wartość 1 MET uznaje się wydatek energetyczny związany z pozostawaniem w spoczynku osoby o wadze około 70 kilogramów i zużywającą podczas oddychania 250 ml tlenu. Nie można zapomnieć, że otrzymane wartości, nie odnoszą się do płci i różnej wagi badanych, dlatego uznaje je się za pewne przybliżenie. MET wzrasta podczas trwania wysiłku fizycznego, ponieważ zwiększa się wtedy pobór tlenu, będącego substratem oddychania wewnątrzkomórkowego. Oddychanie wewnątrzkomórkowe zachodzi w organizmie po to, żeby dostarczyć mu energii zgromadzonej pod postacią ATP. MET można przeliczyć także na kalorie. Jak obliczyć wartość całkowitego wysiłku? Należy pomnożyć wartość intensywności wysiłku MET przez częstość wykonywania wspomnianego wysiłku i czas jego trwania. Warto oceniać MET względem przyjętej wartości należnej, oblicza się to w następujący sposób:
MET szczytowa, to wartość MET osiągnięta przez badanego w czasie trwania całego wysiłku fizycznego.
Tego istotnego wskaźnika prognostycznego, powinno się używać podczas opisywania wyników testu wysiłkowego. Jego znaczną zaletą jest to, że uwzględnia wiek badanego. Z przeprowadzonych badań wynika, że to właśnie wydolność fizyczna jest najistotniejszym z czynników predykcyjnych w przebiegu chorób sercowo-naczyniowych. Przeprowadzone w ostatnim czasie analiza przeprowadzonych badań wykazuje, że zwiększenie wydolności o 1 MET, zmniejsza ryzyko zapadalności na choroby sercowo-naczyniowe i minimalizuje ryzyko zgonu z ich powodu o około 13 do 15%.
Skala Borga - co to jest?
Skala Borga służy do subiektywnej oceny stopnia zmęczenia. Nazywana jest skalą ciężkości wysiłku. Skala Borga, może być 10, lub 20 stopniowa. U osób młodych stopień zmęczenia pomnożony przez 10 odpowiada częstości skurczów serca. W skali 10 stopniowej, poziom 0 oznacza, nie odczuwalną duszność i zmęczenie, 3 to stopień umiarkowany, 5-6 tożsamy jest z dużą dusznością i znacznym zmęczeniem, a 10 to maksymalny stopień. W skali 20 stopniowej 6-8 oznacza poziom minimalny, 13-14 umiarkowany, 19-20 maksymalny.
Chorobą kardiologiczną, spowodowaną niedokrwieniem mięśnia sercowego jest dławica piersiowa, zwana także dusznicą bolesną.Objawia się uciskiem w obszarze klatki piersiowej, pieczenie lub uczucie opasania obręczą. Dzieje się tak, ponieważ na obwód organizmu chorego, serce nie dostarcza wystarczającej ilości tlenu. Poza zmęczeniem określanym przez badanego według skali Borga, do objawów ograniczających wysiłek fizycznych, należy dławica piersiowa. Ocenia się ją według 4 stopniowej skali w której I to sytuacja w której zwyczajna aktywność fizyczna, nie wywołuje objawów dławicy piersiowej. Pojawia się ona dopiero gdy, chory wykona znaczny wysiłek fizyczny. Z kolei poziom IV, to sytuacja w której każdy wysiłek fizyczny powoduje wystąpienie objawów dławicy piersiowej.
Wybierając sklep medyczny Kredos trafić można na pełną paletę produktów niezbędnych do przeprowadzenia próby wysiłkowej u pacjentów.